Սեղմիր
ԹԱՏԵՐԱՍԵՐԻ ԳՐԱՌՈՒՄՆԵՐ

Եթե կյանքը իրոք թատրոն ա, ապա հենց հիմա մեր բեմելն ա, մեր սարսափ ներկայացման, որտեղ սարսափը ոչ միայն ժանրն ա, այլև մեր դրությունը, երբ մեզանից յուրաքանչյուրի կերպարը մարմնավորող բոլոր դերերը խաղում են ուրիշները,

իսկ մենք «մասովկա» ենք՝ սեփական պատմության ներկայացման մասովկան, որն ըստ գրված պիեսի՝ հետնապատին հավաքած պետության դեկորի դիմացից լուռ պետք ա նայի բեմեզրի կրակներին, ու պիեսից անտեղյակ զուտ լիահույս լինի, որ հետևում պետության դեկոր ա, ոչ թե գնդակահարության պատ։

20.11.2021

ԿԱՐԵՆ Ավետիսյան

304 հոգի