Գոդարը իր ուղեղ ցավեցնող աշխատություններից մեկում կինոն անվանում է «մահ աշխատանքի ժամանակ», նկատի ունենալով ժամանակի արձանագրումը և բյուրեղացումը՝ որպես սպանդ, ուստի՝ միշտ Անցյալ, ի տարբերություն թատրոնի՝ որպես միշտ Ներկա։
Մեկ այլ հանճար Օրսոն Ուելսը նմանօրինակ կարգում էր կինոն՝ իբրև «Մահվան արվեստ», թատրոնն իբրև՝ «արվեստ Կյանքի»։ Մեռյալ հովտից շնորհավորում եմ Կյանքի ձայնավոր գործընկերներին Թատրոնի միջազգային օրվա առթիվ։ Մենք մեր բաժին ծաղիկների մեջ կմնանք գուցե հետո՝ սառը պառկած, իսկ դուք հիմա՝ բեմին կանգնած)
27.03.2023
ԿԱՐԵՆ Ավետիսյան
